ΤΟΤΕ, ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΤΟΥ ΕΙΚΟΣΤΟΥ ΑΙΩΝΑ (8)

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΜΟΥ

ΣΠΑΣΜΕΝΟΣ ΚΑΒΟΣ

Πριν το Τέλος

"Σπαρκς" σύμφωνα με τους Αμερικανο- Βρετανούς,

λόγω των σπινθήρων των πρώτων ασυρμάτων         

"Φούνκα"* για τους Γερμανο-Αυστριακούς,               

"Μαρκόνης" για τους Ελληνες ,                                     

Το τέλος του ασύρματου
τούτο το νταραβέρι,
αγάπη ήταν τ’ ασήμαντου
φορές γιατί 'χε φέρει
μαντάτα από τη στεριά
στο ναύτη τον χαμένο
χρόνια εκεί στην ξενιτειά
απ' τη ζωή αποκομμένο...

Κάποιος τον σκέφτηκε
και μεσοπέλαγα σ’ επαφή
ήρθε με τον ασύρματο
δεν είχε εντελώς λησμονηθεί,
τουλάχιστον όχι απ' όλους
κι ο ναύτης είχε γιορτή !!

Των ναυτικών γλυκαίνονταν
κείνη η ζωή τους η πικρή
με δαύτη των λίγων λέξεων
γλώσσα, την τηλεγραφική.

Ξήλωμα των ασύρματων*
όπως και του Μαρκόνη,*                         *Ασυρματιστής
που εστελνε το *S.O.S,
ήτοι το "τέλος μας ζυγώνει.*

Για ξεγραμμένους ναυτικούς,
σαν πέσουν σε κυκλώνες
το «εσοές» είναι γι αυτούς,
για ολόκληρο αιωνα,
ένας καλός τους άγγελος,
και "άγιος" o Μαρκόνης,
είσαι η μόνη μας ελπίδα,
εσύ, του λεν, μας σώνεις,"
και στο λεπτό αυτοί ξεχνούν
τα μπινελίκια που θα πουν
όταν θάναι μπουνάτσα,
Κοπρόσκυλο, μπαγάσα
τον λεν’, που είναι αρακτός,
καλοντυμένος, καθαρός
κι όχι μέσα στα λάδια,
βρίζοντας δε και τα καράβια,
τον μακαρίζουν, τον φθονούν,
λεν τζάμπα εισπράττει κι απορούν.

Μα μετανιώνουν σαν ακούν
για μη αναστρέψιμες φθορές
στους ασυρματιστές,
που προκαλούνται απ’ την βοή,
και τάση, πούχει η συσκευή.

Και κάτι ακόμη πιο κουφό
που το διαπίστωσα κι εγώ,
μια ταραχή μεσ’ το μυαλό
απ’ τον μονότονο σκοπό,
του χειριστήριου που κτυπά
κι ως φαίνεται επηρεάζει
το σώμα τους που διαπερνά.

Τους τραυματίζουν για καλά
οι ήχοι μέσα από τ’ αυτιά,
λες χώνονται μέσα στη ψυχή,
κι η επίδρασή τους ορατή.*                    * Ασυνήθιστη συμπεριφορά

Μετά τους ασυρμάτους,
θα σβήσει κι αγάπη άλλη
των ναυτικών σιγά-σιγά,
αγάπη πιο παλιά μεγάλη,
διάβασα στον Καζαμία
πως κάτι γκουγκλ και τζιπιτί
θα φάνε τα ταχυδρομεία,
σκυμμένοι όλοι θάν' σε δαύτα,
μ΄όλο τον κόσμο με αυτά
θα επικοινωνείς στο τσάκα
είτε νύχτα είτε τη μέρα
πα στου υπολογιστή τους χάρτες,
ως την Κίνα και πιο πέρα,
σ' ολάκερες της γης τις "άκρες"

Για κοίτα φίλη-ε μου να δεις
πώς θα μικρύνει ο κόσμος,
σκέπτομαι παρ' όλα αυτά
να παραμείνω, εστω μόνος,
λάτρης του ταχυδρομείου
και του ασύρματου του πλοίου.

Για μένα ήταν... δυό ερωμένες,
και, δεν μπορώ να πω,
με αγαπήσαν οι καημένες,
τότε στη δύσκολη ζωή μου,
ζεσταίναν την ψυχή μου.

Ασύρματος και ταχυδρομεία,
παρηγοριά....στη "φυλακή" μας,
φινίτο....πώς το λένε... πάνε,
φεύγουν κι αυτά μαζί μας.



*Γουλιέλμο Μαρκόνι Ο «πατέρας της εκπομπής ραδιοκυμάτων σε μεγάλη απόσταση» και ο εισηγητής του Νόμου του Μαρκόνι, ο ανήσυχος νους του οποίου χάρισε στην ανθρωπότητα το πρώτο λειτουργικό σύστημα ραδιοτηλεγραφίας. (Νόμπελ Φυσικής το 1909 για την καινοτόμα δουλειά του στην ασύρματη τηλεγραφία. Κέρδισε τον τίτλο ευγενείας του μαρκησίου με τον οποίο τον τίμησε ο βασιλιάς της Ιταλίας...

Αφιερώνεται στον Σπαρκς, το φίλο Καναδό μαρκόνη (ασυρματιστή), που δυστυχώς, βγήκε μόνος του βράδυ, ο επιπολαιο-απρόσεκτος για οινοπνευματοποσία και βρέθηκε μαχαιρωμένος σε ένα ντόκο κάποιου πόρτου του Αμερικάνικου Νότου, λίγο πιο πέρα από το υπό Γερμανική σημαία φορτηγό ST. PATRICK που το 1970 ήμασταν πλήρωμα μαζί, αυτός εγώ και άλλοι τρεις Έλληνες (δυο ανθυποπλοίαρχοι και δύο μηχανικοί) και με όλους τους υπόλοιπους Γερμανούς...
Εγώ παιδί της Κατοχής, αισθανόμουν κάπως περίεργα να μου φέρνει καφέ, να καθαρίζει την καμπίνα μου και να με υπηρετεί ένας "Άριος", που οι προγονοί του ήτανε όπως λέγανε ανώτερης φυλής, και που ίσως εκτέλεσαν κάποιους δικούς μου που κατ' αυτούς ήταν μίας πολύ κατώτερης ράτσας από αυτή των κάποιων πολλών φαντασμένων Γερμανών.