Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 2018

Δεκέμβριος 16-31 2018, Τα παραμιλητά της Μέρας



     Κυριακή 16 Δεκεμβρίου

Τελειώνει μουγκαριστό όλο το Σαββατοκύριακο, 

                        [πιλάφι φάγαμε Σαββάτο, σήμερα πατατοκεφτέδες, 
και πανευτυχείς είμαστε που δεν ακούσαμε δυό μέρες 
             [περισπωμενόστομους, εξαλλοαφιονισμένους και κεκέδες.

Φορτίσανε... κι ως συνήθως βγαίνουν και λένε 
           [οι ταχαδενηξεραστημενοανόητοι και ανόητες, τις μπαταρίες τους
ετοίμασαν τα μυθιστορήματα, τα βέλη στο όπιο βούτηξαν, 
                                [και γράψανε τις παπακακαρισματο@@@@@ΐες τους.

Καληνύχτα και αύριο Δευτέρα με νέα δόση κουτόχορτο
                                                    [καταχάπατα οτιδηποτεπιστευωακουστάδες
σαν τα ακάρεα ύπουλα θα βιζιτάρουμε με λογικής τσουγκράνες
                     [καταλύματα, διευθύνσεις αρχοντικά, φωλιές, και μαχαλάδες.




Δευτέρα 17 Δεκεμβρίου

Βίδωσαν στ' αυθαίρετο μας οι τεχνικοί το "πιάτο", έργα να βλέπουμε πολλά
                                                        [με εικοσιέξη και είκοσι το μήνα, ήτανε ευκαιρία.
Ήμασταν οι πρώτοι στη φτωχογειτονιά, και φυσικά, 
                                    [τσούρμο μαζεύτηκαν γειτόνοι να δούμε τη πρώτη τη ταινία.
Πέσαμε σε περιπέτεια κωμικοτραγική... εγέλαγε ο κύριος.  
                                           [αλλά από δίπλα ρε παιδάκι μου..... νααα κλάμα η κυρία.
Πες ο ένας, σχόλια ο άλλος... δεν άργησε ν' αρχίσει ο καυγάς
 
                                                  [γιατί το θέμα της ταινίας προκάλεσε έκρηξη παθών...
Το αποτέλεσμα ήταν να πλακωθούνε.... όμως εγώ ήδη την είχα κοπανήσει, 
                                                  [τους άκουγα μεν απ' τα παράθυρα μα ήμουνα απών.

 
    Τρίτη 18 Δεκεμβρίου

Βούτυρο στο ψωμί τους ο νεοτραχανάς πού 'κατσε στη πετσέτα, τεντώθηκε
             [κι απλώθηκε, δίνει και παίρνει.... παίρνει και δίνει η ρεντικολοϋπερβολή 
ο κόσμος καίγεται κι οι κουτσομπόλες με τσόκαρα και ρόμπες, 
                                                    [ξεσαλώνουν στα μούπες σούπα στη κατοχική αυλή...  
Δεν θα το ανεχθούμε εμείς, οι έτσι κι αλλιώς.... ή οι αλλιώς κι έτσι
                                                                       [οι υπεράνω δενσηκωνωμυγασπαθίτες,
να ξέρουν όλοι δεν κωλώνουμε... δεν μασάμε,
                    [και άμα σφίξουνε οι κάπα... τα φορτώνουμε στους συνήθεις θύτες, 
και καθώς είμαστε όλοι αυτοκαρτελεξυπηρετούμενοι με τόσες που κάναμε
      [λαθροχειρίες, ότι κι αν κάνουμε η απόφασή μας είναι "Αθώοι" πανηγυρικά,
και ξέρεις κάτι.... εάν τους βαστάει ας κάνουνε κι αλλιώς, θα "ανακαλύψουμε"
                           [πέτσινες διαγνώσεις και άμα λάχει εγείρονται και... "ακουστικά". 


     Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου

Η Ευριδίκη η ωρυομένη, η Αφροδίτη η βαμμένη, 
                                     [η Μελπομένη η ντουντουκιάρα  και η Αρτεμισία η κοροϊδευομένη,
μαζί με τον ψηλέα μπόμπιρα της Ρόδου και τον πελεκανάκια της Μυκόνου,
                                     [όλοι αυτοί που πίστευαν, πεζοπορούντες οι νύν μαζοχογελασμένοι,
πως θάτανε ευτυχείς... τώρα που ξαναμπάρκαραν με συμβόλαιο
                                                       [στη σκούνα των πειρατών και φύγανε απ' τη Σαμψούντα, 
γευτήκανε τους νεοφυτευτούς από τον μεγαδελφό, "ρουφήξανε" τον πρωτόμπαρκο,
                      [και ξεζουμίστηκαν από τους κλεφτοπενζεβέκηδες που τάχουνε στη πούντα.


     Πέμπτη 20 Δεκεμβρίου

Μεγάλοι καυγάδες κάθε μέρα, τσιτώνονται φλέβες στους λαιμούς,
                                                                                [καθένας έχει τα επιχειρήματά του,
ο ένας τα θέλει όλα... μα όλα τα θέλει και ο άλλος, ο τρίτος, ο νάνος πια,
      [το παίζει γίγαντας σαν πρώτα, που εξάρες, ντόρτια, μονά ζυγά ήταν δικά του. 

Μ' αλλοίμονο... άρχισε πια να γίνεται το πράγμα εμφανές,
                                                        [κι όσο και αν.... ίσως και τάχα μου... κοκορομαχούν, 
το τελειωτικό σιχτίρ πιλάφ... από εμάς κι όλους τους αντιγνωμούντες,
                                            [με κώνειο ανάμεικτο.... θέλουν δεν θέλουν... θα το γευτούν.

Ακατανόητος πανηγυρισμός, "τεράστια επιτυχία... γκραν σουξέ!" που λέει
          [ο Νιόνιος, από λίγους κλαυσίγελος κι απ' τους πολλούς ειλικρινής κλαυθμός.

Ο λόγος μου ξεπερασμένος, ασήμαντος, αδύναμος, σνομπαρισμένος,
                               [όπως κι εγώ καταγερασμένος, και κατά πως νομίζουν, ουτοπικός, 
γι αυτό καλύτερα να μεταφέρω απόσπασμα από "Τα μυστικά του Βάλτου",
                                          [σελίδα 491 του βιβλίου της Πηνελόπης Δέλτα, όπου σαφώς, 
χαρακτηρίζει, ζωγραφίζει, φωτογραφίζει και μας γνωρίζει, 
                             [ποιά είναι "Εκείνη" και πώς για 'Κείνη δώσαν το αίμα τους Εκείνοι.

Απ' την μεγάλη πατριώτισσα  που αυτοκτόνησε κατά την είσοδο των Γερμανών*
                                           [για να μη δει ξανά βαρβάρους να σκλαβώνουν την πατρίδα,
ζήτησα νοερά βοήθεια για ν'απαντήσω στους δοσάδες εμπόρους,
                        [αφού μελέτησα, το ίδιο με ντοκιμαντέρ, βιβλίο της.... σελίδα με σελίδα.
       
           "Τον κρέμασαν χτές είπε ο Σταύρος ο οδηγός,
                                                                  [τους είδα εδώ τη νύχτα που ερχόμουν να σας βρώ.
           Στου Βλάδοβου την άκρη έθαψαν το ηρωικό παλληκάρι.
                                                                                                 [στο μικρό νεκροταφείο το φτωχό.
           Μια ξύλινη καγκελαριά περιτριγύριζε τον σεμνό του τάφο,
                                               [όπου σ' ένα ξύλινο σταυρό χάραξαν τ' όνομά του το πολεμικό.
           Κανένας επίσημος δεν ακολούθησε τη κηδεία, τα παλληκάρια στον αγώνα
                                        [έπεφταν ανωνύμως και το γνωρίζαν όλοι οι μαχητές απ' την αρχή
           Οι προξενικοί και κληρικοί που ήταν η ψυχή του αγώνα,
                                          [δεν έπρεπε ούτε να φαίνονται ούτε να γνωρίζουν τον πολεμιστή,
           κρυφή ήτανε η Οργάνωση, κρυφός ο αγώνας, κρυφή η εκδίκηση,
                                                                       [σιωπηλά, αφανέρωτα έπρεπε να τον θρηνήσουν
           Σιωπηλά αφανέρωτα έθαψαν τον εθνικό ήρωα, τον θρυλικό Τέλλο Άγρα*
                                                                     [και οι αντάρτες πήραν τα όπλα να τον 'κδικήσουν
           Το αληθινό του όνομα η πραγματική του προσωπικότης
                                                                                                       [δεν έπρεπε να γνωσθεί..."


Όλα εκείνα τα παλληκάρια που δώσανε τη ζωή τους.....

                        [τον εικοστό πρώτο αιώνα θα καταριόνται από τον ουρανό με οργή...


* Τέλλος Άγρας, Αξιωματικός του Ελληνικού στρατού Σάραντος Αγαπηνός 
   που πήρε μέρος κι έγινε θρύλος στο Μακεδονικό Αγώνα.


     Παρασκευή 21 Δεκεμβρίου

 
Λαλήσανε, σαλέψανε... ή το "χάσανε" τελείως, όλοι γύρω μου

                                                         [ή ραμόλιρα εντελώς και τάπαιξα για τα καλά, 
γιατί φιλιώσανε... αγαπήσανε στο ξαφνικό
                                  [και να, τα μάτσα-μούτσα... και να αγκαλιές... και να φιλιά.

Εμένα όμως, παλιότερα, είχαν φορτίσει μίσος, χωρίς υπερβολή,
                           [από τα γεννητούρια μου,  άπαντες... αρχίζοντας απ' τη γιαγιά ! 

Δώστου μούλεγαν... και δώστου γεμάτες απαξίωση κατηγόριες 
                      [για τους "τιμωρημένους" που πηγαινοερχόντουσαν κι άλλα πολλά. 

Θα ανεργερθεί, τονίζουν, το από την αρχαιότητα, αναγκαίο τείχος,
             [με υποθαλάσιες βάσεις τώρα και με ψεκασμένες βιοκολώνες στη στεριά
για ν' αντιμετωπίσουνε κάποιους αγνώστους, το πιθανότερο τους Μήδους
                                              [όπου την δύναμίν των, εστόρεσαν* οι Έλληνες παλιά.

* Οι Αθηναίοι μετά τη μάχη του Μαραθώνα αφού έθαψαν τους νεκρούς τους, ανήγειραν μνημείο 
      από λευκή πέτρα, στο οποίο χαράχτηκε επίγραμμα του λυρικού ποιητή Σιμωνίδη του Κείου:

Ελλήνων προμαχούντες Αθηναίοι Μαραθώνι
χρυσοφόρων Μήδων εστόρεσαν δύναμιν.... 



     Σάββατο 22 Δεκεμβρίου

Του επέτρεψε χάντρες και καθρεφτάκια... "άντε εσύ που έφαγες τ' αυγό" του είπε,
                                          [η κοντά στη γειτονιά της θούλης, ολαγιαπάρτιμου αμφικτυονία.

Ξεκατινιάσματα πριν και μετά από φεγγιτοαρπαζομεναμεγαλοστόματα,
  [των νυν σαβοναρολαόστροφων με τέως σαβοναρολαόστροφους, μιά σκέτη κωμωδία....


Εγώ δεν τσίμπησα απ' την χονδροειδέστατη στησιά αμφοτέρων
               [κι επέστρεψα για να τους ψήσω στον τρανσφορμερεξελιχθέντα σε προσκυνητή,

και που αποπετριάστηκε, απολάλησε, σίγουρα ήτανε ήδη λίγο,

                        [από την εκδρομή του, εξόδεις γνωστού-αγνώστου, στην αγγελοπαραγωγή...



    Κυριακή 23 Δεκεμβρίου 

Τον Μελωδία εφ εμ άκουγα το πρωί, τραγούδια πούβαζε ρετρό
                              [όταν ένα τράβηξε την προσοχή μου, νομίζω με τον Μητροπάνο,

ένα παλιό πού χρόνια είχα να τ' ακούσω κι έλεγε...
                                            ["ότι μού κάνεις θα σου κάνω, κι ακόμα ένα παραπάνω".

Μα ανοιχτή είχα και την τιβι χωρίς φωνή όμως, σιωπηλή, μήπως φτιαχτώ
                           [βλέποντας κανα σκυλοκαυγά... που προτιμώ να μην τους χάνω.

Και δεν περίμενα πολύ, με αναψοκοκκινισμένη μούρη ο αριστοτελοψωνισμένος
                                 [άρχισε να ξεκατινιάζεται με κάποια μουρομερεμετοεπισκευασμένη,
κι αλλοίμονο αυτή του έλεγε την αλήθεια... "ό,τι μας κάνατε θα σας κάνουμε,
   [κι ακόμα ένα τέρμενο παραπάνω...." ταινία απ' του βωβού την εποχή χιλιοπαιγμένη.


 
    
     Δευτέρα  24 Δεκεμβρίου

Σε συναυλία χεβιμεταλάδων από περιέργεια πήγα
                                                                 [και βρέθηκα αν και ογδοντάρης ο δικός σου
ανάμεσα σε φεγγαροκέφαλα φρικιά, με σκουλαρίκια σ' αυτιά και μύτες,
                                         [γενειάδες, αλυσίδες με γκάπα γκούπα ο ντράμερ δώστου,
με ηλεκτροκιθάρες να τσιρίζουν κι ουρλιάσματα να δίνουν και να παίρνουν...
              [κι όταν βγαίνει ο φρικιάρης εκτελεστής αποκουδούνιασε το κεφάλι μου εμένα

Στραβοκοίταζαν σαν νάμουν ούφο οι τσαμπουκαλοαγριομούτσουνοι,
                            [και μισοκουρεμένα θήλεα ξεσουτιεναρισμένα, γκοθικοεντονοβαμμένα. 

"Ρε... ρε τί θέλει το ραμολί ανάμεσά μας ?" μπάσα ακούγεται μια φωνάρα,
     ["βαλτό ρε είν' το λυκόπουλο..." και τους κολλάει να με πετάξουνε έξω απ' το Αρένα

Με γλυτώνει μία μαυροματοβαμμένη, μυτοτρυπημένη πούμοιαζε κουμάντο νάναι
                                    [με ξεκουμπίζει λέγοντας... "ντίγκα* ξεκούτη ? εδώ γριές και γέροι 
δεν μπαίνουνε, μπήκες ρε πίτα του παπού ..., ρε παλιοπαπουτσοθήκη !"  
και σιγοντάρανε οι υπόλοιποι με φιλοφρονήσεις διάφορες όπως...
                               [παππουδέλι, γεροντάμια, μουστόγερε, μαθουσάλα, σαβανοκαρτέρη...
 
* ντίγκα, dig=κατάλαβες στην Αμερικάνικη αργκό




     Τρίτη 25 Δεκεμβρίου 

Εικοσιπέντε, τα μαγαζιά κλειστά, παρκάρισμα κατά βούλησιν για τους αντισκιέρ, αντιαραχωβίτες, άματσους
                                   [και μόνιμους κατοίκους της συνοικίας "Μιζέριες".

Σαν λείπουν σακοράφες και κλωστές... με τις ψιλότριχες
                       [τι να πρωτομπαλώσεις... πώς να κάνεις τις ανωφέρειες
με τσάριτις, τσιπς, κομπασμούς, κατορθωματολογίες
   [και μετά από τόσες ξετσιπωτοχειρολαβές, να γίνουν κατωφέρειες.




     Τετάρτη 26 Δεκεμβρίου
 
"Μπορεί να τόθελες αλλά... 
             [ούτε λαγόκαρδοι είμαστε ούτε μωρόπιστοι μαθές,
αμάσητα να καταπιούμε και να πιστέψουμε αυτά που λες,                               
τέως αχεροτρεμολέρη και πόπιτ 
                    [του καραγκιζοπαίκτη Χρηστοκαισιάκη Ρέγκα,
 
Όπως και τους ομοίους σου που κακοποιώντας
    [την αλήθεια κάνουν μεσημεριανές τύπου Αθηναπερηνέγκα,
και αστερούδες να μπερδεύουν 
                                          [τα συνοικέσια με του βορρά τη Λέγκα".
   

    Πέμπτη 27 Δεκεμβρίου

Αξιώνοντας ο ανάξιος, να αξιωθεί
                         [κέρδη μετά τιμών ως μαιτρ της αξιοσύνης,
ο υπερρυπαρός αυτός, ρυπορήτορας πιτσιάρης,
                                  [ο εξόφθαλμα περιορισμένης ευθύνης,
ο μούφασαουντπρουφ παραπλανημένος διεύθυνε
                  [την μπάντα και στα λήμματα μπήκαν όλοι μαζί κι ο Ρυπαρίδης
που αφού τίναξε τις ακαθαρσίες από επάνω του, 
                                    [με αναίδεια περισσή, τόπαιζε μπόμης και ευπατρίδης. 



     Παρασκευή 28 Δεκεμβρίου
 
"Τί είναι σύνταγμα, για πες μου βραδύνοα Αγραμματίδη ?",
            [σαν σήμερα με ρώτησε κάποτε καθ@κι σαδιστοϊεροεξεταστής,
θέμα, από τον ίδιο αδίδακτο, παρ' ότι ήτανε δάσκαλός μου,
                                                                          [κι εκτός της ύλης εν πολλοίς,
μόνο και μόνο για να απολαύσει ο μπάσ@αρδος ο εμπαθής,
                                                               [τον αποκλεισμό μου εκ της σχολής.

Ποιανής σχολής δεν αναφέρω γιατί το κάθαρμα ήτανε "έν και μόνον",
                                         [και στο σινάφι των ναυτιλλομένων πολύ πολύ γνωστό.
Άντε να βοηθήσω τους περίεργους κάτι λίγο θα τους πω...

                           ["το γράμμα πήγαινε" και αχλαδοσχετιζόταν, λέγαν, ένα σωρό...

  

     Σάββατο 29 Δεκεμβρίου

Παλιό αλλά αξέχαστο... Η Θελξιόπη, που αγριογκόμενα είναι,
                                                               [άλλως Ιδοπούλου Γκλίτσα η καλαμοκαθιστή,
δεξιώθηκε προ καιρού... κουμανταδόρο κάποιου εξαμβλώματος
                                                          [και τριπλαδόρο παίκτη στην επιθετική γραμμή.
Σαν νάτανε κάνα τσουκέκι ο προεστός τον φτύνει και τον θωρεί
          [από τον φτιαγμένο με κλεπτοαρπαχτικές θρόνο της κι ευθέως τον απειλεί,
πως θα τον πετάξει έξω.... από την τύπου Ψυττάλειας αποθήκη της...
                    [ανάβοντάς μου τα λαμπάκια, ώστε να αναφωνήσω.... "τί λες μωρή ?,
ξέρεις που βρίσκεσαι βαρεμένη ? δικό σου νομίζεις είναι το "μαγαζί?
                                 [δικό μας είναι, μα τυχάρπαστοι τυχοδιώκτες κάνανε κατοχή.
Του ιδιοκτήτη η ιδιότητα ανήκει αποκλειστικά...
                                            [βρε επαρμένη ανεγκέφαλη αλαζονιάρα, στους πολίτες,
σ' ενημερώνω αν και είμαι πως το ξέρεις...
                                [κι όχι σε σένα, σε μακρυχέρηδες ποινικούς, ψευτρόνια θύτες".


   

    Κυριακή  30 Δεκεμβρίου


Ήκουσα τόν Βαρθολομαίον* τόν πολύν, 
                                                        [είς Πόλην εκφέροντα λόγον ωραίον,
ώς παλαιόθεν ο Αυτοκράτωρ, "περί του γένους των Ρωμαίων",
                                                                [και το μυαλό μου.... παραπαίον !


Απ' άλλον τινά άκουσα, πώς τον περίφημο της Ιστορίας "κόμπο"
                                                                     [τον πασίγνωστο Γόρδιο Δεσμό
τον έκοψε μεν ο κοντός στρατηλάτης, ο Μεγάλος Αρχηγός,

         [αλλά οι σύμμαχοι του αλλάξαν ράτσα και τόνε κάναν σκοπιανό.

Καταομίχλιασε και τίποτα δεν βλέπω... μεγάλη ρε φίλε
                                              [πολύ μεγάλη, η πολλαπλή μου μπερδεψούρα,

ίσως να φταίει που "πήρα" γράμματα σχολαρχείου

                [ή η ανύπαρκτη καλλιέργεια, ή της ζωής μου η υποκουλτούρα…

Είμαι… Μακεδών, απόγονος του Μακεδόνος
                                                                           [Αλεξάνδρου, που επιμόνως
μου λέγανε, πώς έσπασε μία για πάντα τον τσαμπουκά των Μήδων
                                                                            [κανονικός βαρβαροκτόνος,
αλλά παράλληλα διακηρύσουν, σχεδόν συγχρόνως,
                                                                             [πως είμαι Έλλην εκ Στρυμώνος,

μα και απόγονος λαμπρός του γένους των Ρωμαίων,

      [με άλλα λόγια "είσαι Ρωμαίος"…. αλλά καπάκι μου είπαν ταυτοχρόνως,
ότι σύμφωνα με όλους τους ανατολίτες είσαι Ίωνας,
                                                  [και σύμφωνα με τον Αριστοτέλη είσαι Γραικός,
όμως ο Όμηρος στις Οδυσσοϊλιάδες του δεν συμφωνεί,
                                                       [καλά και ντε επιμένει.... πως είμαι Δαναός !! 


"Μπαγάσα, τάπιασες όλα, ΠΡΟ-ΠΟ και Λόττο....  Κίνο και Τζόκερ..."
                                                                                    [ακούω γελώντας να λέει έναν ξερόλα
"δεν αποφασίζεις εσύ όμως ποία ονομασία θα κρατήσεις

        [καταπεινασμένε, που απ' το τρέξιμο να τα βγάλεις πέρα μοιάζεις του Τιραμόλα...

Μάθε, ότι αυτό το φρόντισαν πριν κάμποσα τέρμενα,
                     [την ώρα του μετά δανείων βαθέως ύπνου σου, κάποιοι άλλοι.

Μπορεί Γότθοι ή Τεύτονες, Βάνδαλοι ή Μισομογγόλοι, Απάτσι ή Σιού,
                                  [πάντως απ' αυτές τις ηπείρους κι όχι από κάποια άλλη.



                  επίλογος
Έτσι… στο κάπως έτσι και στο περίπου...
          [με υποθέσεις και μισόλογα με "εάν" και "ίσως", την «Ιστορία»
μας δίδαξε στο πεντηκοστό δεύτερο Δημοτικό σχολείο μας,
                                    [τρίτης περιφερείας Αθηνών, η κυρία Ελευθερία.

    Δευτέρα 31 Δεκεμβρίου

Ο χρόνος φεύγει και αφήνει 12 ευρώ στους πάμπτωχους ηλικιωμένους
                                                                 [φουκαριάρηδες και φουκαριάρες  του ΕΚΑΣ.
Ποιά ΔΕΗ ποιά ΕΥΔΑΠ και ΟΤΕ, τι να πρωτοπληρώσουμε
      ["δύο νομά σ' ένα δωμά"... τι φάρμακα να πάρεις, τι να ψωνίσεις και τι να φας ? 

Διακόσια τριάντα δίνανε βοήθημα στους αναξιοπαθούντες οι προηγούμενοι,
                                            [και φαίνεται σύμφωνα με τη γνώμη κάποιων, πολλά λεφτά !

Ρε άνθρωποι στη πρώτη φορά, τάχα μου, αθώα ηθικοπλεονεκτημάρα περιστερά
                           [άντε και να τα κόψετε να τα κάνετε 115, που είναι από τα 230 τα μισά,
άντε να δώσετε το ένα τέταρτο από τα αρχικά,
                                                          [που είναι λίγα μεν αλλά ακόμα... είναι πενήντα επτά !

Αλλά τα δώδεκα (12) το μήνα, που δίνετε απ' το νέο χρόνο βρε παιδιά,
                                                                      [από την πρώτη του δύο χιλιάδες δεκαεννιά,
είναι το ένα εικοστό του αρχικού διακόσια τριάντα
                                          [που έδιναν οι Νοβαρτισκατηγορημένοι... ρε σεις πάτε καλά ?? 

Αν κόβατε τα δικά σας έξτρα και παίρνατε το ένα εικοστό, σκεφτήκατε καθόλου
      [πριν κόψετε από τον παππού και τη γιαγιά, το πώς θα ήτανε να ζούσατε με αυτά ??

Βέβαια τα λόγια των παντεσπανιτρεφομένων πάντοτε αργούν να φτάσουν
               [σε αρχοντικά αυτιά και προς το παρόν είναι φωνή βοώντος εν τη ερήμω,
 μα έχουμε κάμποσες εκλογές μπροστά μας, αυτό το έτος,
             [το δύο χιλιάδες δεκαεννιά... αρχίζοντας, και "ο νοών νοείτω", από το Δήμο.
__________________________________________________________________________
* Μόλις μπαρκάρανε στο ημιβουλιαγμένο οι "πρώτηφορεμένοι",   
κατάλαβαν στο πιτςφυτίλι πως το καράβι έκανε νερά..απ' το εκάς,
διότι εκ του πληρώματος παροπλισμένοι, που αποζημιώνονταν με
400 φλουριά, μηνιαίως παρακαλώ, παίρνανε και βοήθημα 230....
Φοβερό είπανε οι γνωρίζοντες κι αμέσως επιληφθήκανε του         
θέματος, και άρχισαν να πετσοκόβουν το βοήθημα κόβοντας το   
κάθε χρόνο στη μέση... ώστε σιγά σιγά το 2019 να φτάσει να       
παίρνουν οι φτωχοί το σκανδαλώδες ποσό των 12 ευρώ το μήνα 
κι απ' τον επόμενο χρόνο, το 1920 επιτέλους να σταματήσουν να 
βοηθιούνται "αυτοί". 
 
_________________________________________________________________

. Πλίνθοι και κέραμοι ατάκτως ερριμμένα σε Μηνιαίες αναρτήσεις 
  με τον γενικό τίτλο "Τα παραμιλητά της Μέρας" που βρίσκονται 
  χύμα αραγμένα στο προσωπικό ημερολόγιο του Π. Ματαράγκα,
  τα ψηφιακά επιμελείται η Αληκτώ*.

* Αληκτώ, η χθόνια θεά που κατοικούσε στον Άδη και κατεδίωκε όσους διέπρατταν
 ηθικά εγκλήματα ή εγκλήματα κατά της φυσικής αρμονίας και τους τιμωρούσε.
__________________________________________________________________ 


  apo trello ki apo mikro...

Τάχα φοβάται ο Γιάννης το θεριό...

Ό ργιο μαμούθ... παρανομιών, ψευδών, υποκρισίας, επιορκίας,                               [ και στη οθόνη μεταφερμένων μουσαντομυ...