ΤΟΤΕ, ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΤΟΥ ΕΙΚΟΣΤΟΥ ΑΙΩΝΑ - Νο 131

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΜΟΥ

            ΣΠΑΣΜΕΝΟΣ ΚΑΒΟΣ

Η Τραμουντάνα

Η τραμουντάνα
λυσσομανάει...
βίαια το γκέηλ*                          *θύελλα
μάς κτυπάει,
ενώ η θάλασσα
με τα ''βουνά'' της,
τα ωκεάνια
τα κύματά της
το λίμπερτυ*                               *φορτηγό
έκανε να μποτζάρει*                 *κλυδωνίζεται
να αγωνίζεται
να μην μπατάρει..

Η τραμουντάνα*
πολύ τσιτώνει,                            *βόρειος άνεμος
και πότε λυγάει
πότε τεντώνει
τη πάνω κεραία
του Μαρκόνη.*                            *ασυρματιστή

Η θύελλα
λες δοκιμάζει
την αντοχή τους
κεραία - καράβι,
όπου κι αυτό
αγκομαχάει,
κι η μηχανή του
πάει δεν πάει.....

Στ' άλπουρα μάχη
δίνει η κεραία..
μια όπερα επική
μοιραία
παν' στο κρεσέντο της
θυμίζει,
καθώς τον άνεμο
αυτή σκίζει,
χτυπιέται, σφαδάζει,
κι όπως σφυρίζει
νότες ολόγυρα
σκορπίζει...

Τρελάθηκα είπα,
ήρθε η σειρά μου,
τάνγκο αρτζεντίνικο.....
ακούν τ' αυτιά μου.

Η τραμουντάνα
με καλοπιάνει
και πα' στα μούτρα μου
σταγόνες βάνει
από 'να κύμα
που βίαια εθραύστη
επάνω ……..
στον κυματοθραύστη,
σαν νάθελε
να με ξυπνήσει,
σαν νάθελε
να μου θυμίσει,
πα' στη βαρδιόλα
που κρατιόμουν,
πως έπρεπε
να τη θυμόμουν,
εκείνη εκεί
την άγνωστή μου,
από τη σύντομη
παραμονή μου
στο Μοντεβίδεο,
Ουρουγουάη,
όταν για μπόγκερ*                           *καύσιμα μηχανής
είχαμε πάει... 

Σε καμπαρέ
την πρωτοείδα
στην λεωφόρο
Αγρασιάδα Αβενίδα
μιά νύχτα πούχα
εκεί αράξει
μία Λατίνα
είχε αρπάξει
τη σκέψη μου
τη καρδιά μου,
τα λογικά μου!

Η τραμουντάνα
θα προξενήσει
ζημιά στο λίμπερτυ,
η μηχανή θα σβήσει
και πα στα βράχια
θα το τσακίσει,
λες κι ήθελε
να το βασανίσει,
σαδιστικά
πριν το βυθίσει.....

Τα τελευταία
μηνύματά μου
που βγήκαν
απ' την καρδιά μου,
δεν ήταν
παρά ευχή,
για νάβρω,
την ''αμαρτωλή'',
την κονσομάνα
Ουραγουανή,
στην κόλαση 
να μ' υποδεχτεί,
στην κόλαση
που οι ναυτικοί,
θήτευσαν
την στεριανή,
οι κολασμένοι
δηλαδή
πηγαίνουν
να συνεχιστεί
η εξορία τους,
μιά απ’ τα ίδια εκεί....

Λένε κι ευχαριστώ,
ευχαριστώ πολύ,
τιμωρημένοι μεν
αλλά διαρκή
θα έχουνε
τώρα μπουνάτσα,
στον εαυτό τους
λεν μπαγάσα
την έσκασες
στη Τραμουντάνα
που αρόδου*                             *αγκυροβόλιο
ή και σε ντάνα*                        *μόνιμο αγκυροβόλιο
σε άγχωνε….
η π@@@άνα   

*Μοντεβιδέο : Είναι η πρωτεύουσα, η μεγαλύτερη πόλη και το κυριότερο λιμάνι της Ουρουγουάης. Ο πληθυσμός του Μοντεβιδέο σήμερα υπολογίζεται σε 1.449.900 στην ίδια την πόλη και 1.723.300 στη μητροπολιτική περιοχή. Από άποψη καταβολών, περίπου ο μισός πληθυσμός της πόλης κατάγεται από την Ιταλία, ενώ σημαντικό ποσοστό των υπολοίπων προέρχεται από άλλες χώρες της Ευρώπης (συνολικά 88%). Ο πληθυσμός του Μοντεβιδέο αποτελεί το 44% του πληθυσμού της Ουρουγουάης και η επαρχία Κανελόνες που το περιβάλλει, ουσιαστικά τα προάστια του Μοντεβιδέο και η κοντινή του ύπαιθρος, ένα πρόσθετο 12%. Οι αυτόχθονες κάτοικοι της Ουρουγουάης εξοντώθηκαν κατά την περίοδο του αποικισμού και ουσιαστικά δεν υπάρχουν απόγονοί τους σήμερα. Πέντε τοις εκατό του πληθυσμού είναι μιγάδες (ανάμιξη αυτόχθονων και Ευρωπαίων) και 4% αφρικανικής καταγωγής, όμως πρόκειται για κοινότητες που είναι περιθωριοποιημένες. Παρόλο που η μεγαλύτερη μερίδα του πληθυσμού είναι είτε καθολικοί είτε μη θρησκευόμενοι, υπάρχει επίσης μία πολύ αφομοιωμένη αλλά δραστήρια εβραϊκή κοινότητα που αριθμεί γύρω στις 40.000.

* Τραμουντάνα, είναι το κλασικό όνομα που δίνουν οι ναυτικοί της Μεσογείου στον Βόρειο άνεμο. Προέρχεται από το λατινικό trans-montanus, που σημαίνει ο «ύπερθεν των ορέων» (ή σε ελεύθερη απόδοση ο «βουνίσιος»), σε σχέση με την οροσειρά των Άλπεων που για τους Λατίνους σημάδευε τον Βορρά. Στην Καταλονία, τη Μαγιόρκα και σε μερικές περιοχές της νότιας Γαλλίας ο όρος υπονοεί και τον Βορειοδυτικό άνεμο. Στα Ιταλικά, tramontana ονομάζεται επίσης και «το αστέρι πάνω από τα βουνά», δηλαδή ο Πολικός Αστέρας.

Στα Γαλλικά και Ιταλικά, η έκφραση «έχασα την τραμουντάνα» σημαίνει «έχασα τον προσανατολισμό μου», «έχασα το μπούσουλα» (μπούσουλας = πυξίδα).



















10