Φεβρουάριος 18η 2019, Τα παραμιλητά της Μέρας

 

     Δευτέρα 18  Φεβρουαρίου 2019

Τζαστ στο σημείο όπου σφυρίζουν οι μολότοφ, που σκάνε οι κρότου λάμψης

                                                 [και πέφτουνε με ανόμοια ρόπαλα εκατέρωθεν ροπαλιές, 
εκεί  π' ακούγονται ετησίως μισό αιώνα τώρα ολημερίς τραγούδια 
                 [εγκωμιάζοντα διαχρονικούς αρχόντους, ήρωες και καταστάσεις πολιτικές,    
κάτι σαν τις αρχαίες κείνες του Πίνδαρου που εγκωμίαζε
                                             [τους νικητές Ολυμπιακών αγώνων, ωδές χαρακτηριστικές.

Εκεί λοιπόν, στα χρόνια του Όθωνα, ένα ζευγάρι ονόματι Χάρτμαν,
                                                                    [εξ Αλεξανδρείας αφιχθέντων Γερμανών,
αγόρασε για εξήντα πέντε ισπανικά τάλαρα, τ’ αμπέλι κάποιου Τούρκου*, 
                                         [τάλαρα από ρεφενέ μεταξύ των Βαυαρών αξιωματικών,
να κάνουνε πριβάτο στέκι κρασοκατάνυξης,
                         [για την ακρίβεια μπυροκατάνυξης με ξενυχτοκουσκουσχασομέρι

Πίνανε, και καπνίζανε που λέει και η Χαρούλα στο τραγούδι,
      [και γενικώς τις Αθηναίες βρίζανε που δεν γουστάρανε μαζί τους νταραβέρι.

Μια μέρα έρχεται απ' τ’ Ανάπλι ένας καινουργιοφερμένος,
                                                               [ασχημάντρας υπολοχαγός από τη Γερμανία,
και το πρώτο που ρώτησε ήταν... "πώς τα πάτε ρε καμαράτοι από γυναίκες,
                         [καμία φροϊλάιν* (δεσποινίδα) δεν βλέπω εδώ μα μήτε και συμβία".   *Fräulein

"Υπάρχουν", του αποκρίνεται με φανερή τσαντίλα κάποιος μεσήλικας λοχαγός,
                                                   ["...πολλές, μα μας περνάν στο "ντούκου"όλες οι Αθηναίες !"
"Ώστε έτσι ε...τώρα θα δεις, Σνελ*... τραβώ για της Ακρόπολης τη βόλτα, *γρήγορα
                                                  [και ως το βράδυ θα φέρω 'δω την πιόμορφη απ' τις ωραίες.

Έχει βραδιάσει πια όταν επιστρέφει σόλο στη παρέα... "έριξα μια ψηλομύτα καλλονή"
                     [ανακοινώνει, "κλείσαμε ραντεβού στις δέκα, αν και... δεν μίλαγε... Γερμανικά, 
μα σαν έξυπνη κοπέλλα, βαστάει απ' τον Σωκράτη βλέπεις...

                                      [δεν μίλησε, μα τις παλάμες της μούδειξε με όλα τα δάκτυλα ανοικτά !"


* Αμπέλι Τούρκου, Εύρίσκετο έπί τής όδού πού φέρει πρός τά Πατήσια», αργότερα Πατησίων. Στο τούρκικο κείνο αμπέλι, που «μετεβλήθη είς μικράν Γερμανία», βρίσκεται τώρα χτισμένο το Πολυτεχνείο. Στο περιβόλι της ταβέρνας μαζεύονταν τα καλοκαιρινά βράδια, «κάτωθεν τής σκιάδος πού είχε κατασκευάσει έκ κλάδων άγριας άκακίας ή φιλότεχνος τού Χάρτμαν χείρ», οι Βαβαρέζοι αξιωματικοί, πίνοντας τις μπίρες τους. ____ Δ. Φωτιάδης "Όθωνας η Μοναρχία", εκδόσεις Σ. Ι. Ζαχαρόπουλος ________________________________________________________________

συνεχίζεται

. Πλίνθοι και κέραμοι ατάκτως ερριμμένα με τον γενικό τίτλο
  "Τα παραμιλητά της Μέρας" που βρίσκονται χύμα αραγμένα
  στο προσωπικό ημερολόγιο του Π. Ματαράγκα, τα ψηφιακά  
  επιμελείται η Αληκτώ*.

* Αληκτώ, η χθόνια θεά που κατοικούσε στον Άδη και κατεδίωκε όσους διέπρατταν
ηθικά εγκλήματα ή εγκλήματα κατά της φυσικής αρμονίας και τους τιμωρούσε.

  apo trello ki apo mikro...