Σαν ξυπνήσω...

    Σαν ξυπνήσω το πρωί
     πρώτη μου δουλειά ν' αυτή
     να σου γράψω τα ειπωμένα
     στην καρδιά που ‘χω κρυμμένα,
     βέβαιος πλέον πως σε χάνω
     κι η σιγουριά για τ’ από πάνω,
     είναι γιατί ποτέ δεν σ’ είχα,
     άσχετα εάν εγώ στη τρίχα
     ντυνόμουν να ‘ρθω να σε πείσω,
     πως εγώ θε να χαρίσω
     το βασίλειον μου εις εσένα,
     αν δεχόσουν σύ εμένα,
     δεν υπήρχε όμως βασίλειον
     ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον
     θα έλεγε καθαρευουσιάνος…..

Τελικά σε πήρε ο Θάνος,
ο σπασίκλας στο σχολείο,
κι ένα γάμο μεγαλείο,
κάνατε στη Σαντορίνη.

Να ευτυχείς, μα μου τη δίνει,
μ’ εκνευρίζει, με τσιτώνει,
που πήρες κοιλαρά, κι άφησες το φετόνι.

_________________________________________________________

Πλίνθοι και κέραμοι ατάκτως ερριμμένα με τον γενικό τίτλο
"Τα παραμιλητά της Μέρας" που βρίσκονται χύμα αραγμένα
στο προσωπικό ημερολόγιο του Π. Ματαράγκα, τα ψηφιακά
επιμελείται η Αληκτώ*.

* Αληκτώ, η χθόνια θεά που κατοικούσε στον Άδη και κατεδίωκε
όσους διέπρατταν ηθικά εγκλήματα ή εγκλήματα κατά της φυσικής
αρμονίας και τους τιμωρούσε.
 
* Λυσσάρι, Για τις λέξεις με εισαγωγικά θα πρέπει να συμβουλευτείτε τον Νοστράδαμο. 
______________________________________________________________________