Μα ήταν περασμένη η ώρα..... - Νο 12 Α

Εμείς γι αλλού κινήσαμε
και καταγκρεμιστήκαμε
σ’ ευγενική συμπάθεια,
και σ’ επαφή με τηλεπάθεια….

Η μοίρα τόθελε ή εμείς ;
μήπως η αβαρία της ευχής ;
ή το ότι δεν βαριέσαι άσε
ή το φοβάμαι ή φοβάσαι ;

Λες που γέρασα και χαμπάρι
δεν πήρα, κι ήθελα το ερείπιο βάρη ;
και γυμναστήριο, και ραχιαίους
νάμαι στο κλάμπ με τους ωραίους ;
ή μήπως ήτανε καημένη
ή ώρα πλέον περασμένη ;

Κι εντάξει, 'συ βαστάς ακόμα,
μα εγώ τι τάθελα το πτώμα ;
τα ρομάτζα… κι ας πω ένα ακόμα,
ήθελα και φιλιά στο στόμα,
ο θρασύτατος βραδύνους μασελάτος,
ενώ μ’ είχε νικήσει, ο χρόνος κατά κράτος...

_______________________________________________________

Πλίνθοι και κέραμοι ατάκτως ερριμμένα με τον γενικό τίτλο
"Τα παραμιλητά της Μέρας" που βρίσκονται χύμα αραγμένα
στο προσωπικό ημερολόγιο του Π. Ματαράγκα, τα ψηφιακά
επιμελείται η Αληκτώ*___________  Νο 12Α

* Αληκτώ, η χθόνια θεά που κατοικούσε στον Άδη και κατεδίωκε
όσους διέπρατταν ηθικά εγκλήματα ή εγκλήματα κατά της φυσικής
αρμονίας και τους τιμωρούσε.
 
* Λυσσάρι, Για τις λέξεις με εισαγωγικά θα πρέπει να συμβουλευτείτε τον Νοστράδαμο. 
______________________________________________________________________

  apo trello ki apo mikro...